Czym jest telepraca?
Podjęcie takiej formy współpracy niesie za sobą określone konsekwencje – także prawne.
Fot. archiwum Creandi
Telepraca kojarzona jest powszechnie z pracą z domu, wymaga to jednak pewnego doprecyzowania. Tę formę zatrudnienia definiuje i reguluje Kodeks Pracy w rozdziale 2b. W myśl przepisów mianem telepracy określamy pracę wykonywaną regularnie poza zakładem pracy, z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu przepisów o świadczeniu usług drogą elektroniczną. Warto tu od początku zaznaczyć, że telepraca to forma wykonywania pracy a nie nowa forma zatrudnienia. Telepracownik nie może być traktowany gorzej od zwykłych pracowników – w zakresie wynagrodzenia, urlopów, szkoleń etc.
Aby wypełniać obowiązki pracownicze w tej formie potrzebna jest zgoda i wola obu stron tj. pracownika oraz pracodawcy.
– Umowa o telepracę powinna zawierać wszystkie elementy klasycznej umowy o pracę – mówi Konrad Syryca z Fic, Syryca Kancelarii Radców Prawnych Sp. P. – Chodzi tu w szczególności o zapisy dotyczące rodzaju pracy, czasu pracy czy wynagrodzenia. Dodatkowo umowa powinna zawierać zapis mówiący o tym, że mamy do czynienia z telepracą, i określać warunki jej wykonywania.
Taką formę wykonywania pracy można przyjąć od samego początku zatrudnienia lub też ubiegać się o nią już w trakcie trwania stosunku pracy. Podsumowując: telepracownikiem można stać się od samego początku lub dopiero po jakimś czasie zatrudnienia. Czy szef ma obowiązek pozwolić nam pracować w takiej formie? Przepisy są dosyć enigmatyczne w tej kwestii – prawo zobowiązuje pracodawcę do uwzględnienia, w miarę możliwości, wniosku pracownika o wykonywanie obowiązków na zasadach telepracy. Jak widać bez dobrej woli obu stron ani rusz, telepraca oparta jest na wzajemnym porozumieniu obu stron.
Czego po podjęciu takiej formy pracy można oczekiwać od swojego szefa? To pracodawca zobowiązany jest dostarczyć sprzęt konieczny do należytego wypełniania obowiązków oraz pokryć koszty jego ubezpieczenia i konserwacji (chociaż można umówić się inaczej). W grę wchodzi tu najczęściej komputer, oprogramowanie i telefon służbowy. Co ciekawe, kodeks pracy zobowiązuje pracodawcę do zapewnienia pracownikowi stosownej pomocy technicznej. Oczywiście telepracownik musi realizować swoje pracownicze powinności i wywiązywać się z przyjętych w umowie o pracę ustaleń. Oprócz tego powinien on pamiętać o tym, iż szef ma prawo przeprowadzić kontrolę wykonania zadań. Telepracownik – podobnie jak „zwykły pracownik”, zobowiązany jest też do dbania o służbowy sprzęt i korzystania z niego zgodnie z instrukcjami.
Telepraca daje pracownikom więcej swobody i możliwość pracy „ z domu”, z drugiej jednak strony wymaga od zatrudnionych dobrej dyscypliny pracy i motywacji. Ten model wykonywania obowiązków służbowych może być atrakcyjny zwłaszcza dla osób niepełnosprawnych oraz rodziców wychowujących małe dzieci.
