Pozostałości zamku Korniaktów w Sośnicy otrzymają drugie życie?

Fot. Stowarzyszenie Rozwoju Gminy Radymno „Pro Patria”

Oczywiście, zanim cokolwiek będzie tam mogło powstać, konieczne jest doprowadzenie pozostałości zamku - a właściwie ruin - do jako takiego stanu. I właśnie tego dotyczy ogłoszone właśnie postępowanie przetargowe. Zadanie ma być realizowane w formule „zaprojektuj - wybuduj”.

W ramach przedsięwzięcia wykonane mają zostać: „inwentaryzacja oraz projekt, zabezpieczenie terenu, odgruzowywanie zasypanych pomieszczeń, naprawa murów i stropów poprzez ich oczyszczenie i uzupełnienie ubytków, izolacja przeciwwilgociowa, linia zasilająca wraz z rozdzielnią i oświetleniem terenu, kanalizacja sanitarna, roboty budowlane w części podziemnej, inwentaryzacja powykonawcza”.

Po realizacji głównych prac budowlano-konserwatorskich będzie można przystąpić do dalszego etapu przedsięwzięcia. A obiekt stać się ma nie byle jaką atrakcją turystyczną. Nieco więcej o zamierzeniach tych można przeczytać w gotowym już programie funkcjonalno-użytkowym (Pracownia „Projo” z Jarosławia).

W odnowionych przestrzeniach powstać by miały np. pomieszczenia muzealne z częścią multimedialną (historia współczesna gminy Radymno) wraz z zapleczem oraz winiarnia z magazynem na beczki i miejsce do degustacji win.

Więcej szczegółów w dokumentacji przetargowej i PFU.

Na oferty Stowarzyszenie Rozwoju Gminy Radymno „Pro Patria” czeka do 4 listopada.

Rys historyczny...

Zamek powstał w latach 1537-1540 na polecenie królowej Bony Sforzy, żony króla Zygmunta I. Miał cztery wieże i zajmował całe wzgórze, był budowlą obroną i warowną (do dzisiaj ostały się tylko północno-zachodnia część z jedną wieżą częściowo zachowaną).

Zamek stanowił zabezpieczenie wymiany towarowej, która rozwinęła się w związku z transportem soli z Wieliczki korytem Wisły i Sanu. Nieopodal zamku znajdował się skład solny, który znacznie wpłynął na rozwój samej miejscowości.

„Pod koniec XVI w. zamek i przyległe miejscowości należały do Konstantego Korniakta, bogatego Greka, celnika królewskiego. Zdobyty przez niego majątek z kolei został w sposób gwałtowny i oczywiście niezgodny z prawem, przejęty przez Stanisława Stadnickiego, pana na Łańcucie, zwanego „Diabłem Łańcuckim”. (…) Choć Stadnicki spalił i ogołocił siedzibę Korniaktów, ale jej nie unicestwił. Syn Greka - również Konstanty - zamek odremontował i przebudował. Zastąpił zniszczone mury ścianami z bali. Zawirowania dziejowe zmieniały także właścicieli zamku. Byli nimi Krasiccy, Potoccy, a także Lubomirscy. (…) W 1915 r. zamek został zniszczony przez austriacką artylerię, która szła na odsiecz oblężonej przez Rosjan Twierdzy Przemyśl. W ocalałych pomieszczeniach najpierw urządzono browar, potem przejął je pewien miejscowy chłop (…). Po II wojnie „urzędowała tam rolnicza spółdzielnia produkcyjna, dom pomocy społecznej i technikum rolnicze. Zamek traktowano jako magazyn, a także miejsce pozyskiwania cegieł i poszukiwania skarbów”.

 .