Bociany czarne w drodze do Afryki

Fot. Pixabay/CC0

- Ten rok był dla bocianów czarnych niezbyt udany. Odchowały jeszcze mniej potomstwa, niż przed rokiem – mówi ornitolog dr Marian Stój.

Według niego przyczyną słabszych lęgów był niedobór pokarmu z powodu niskich stanów wód w górskich potokach, a co za tym idzie - było mało ryb, którymi głównie się żywią. Także znaczna część gniazd była pusta, ponieważ dorosłe ptaki nie wróciły z zimowisk w Afryce. W konsekwencji jedynie część par odchowała swe potomstwo i tylko po dwa młode osobniki w lęgu

Trasa wędrówek bocianów czarnych do krajów zimowania wiedzie m.in. przez Podkarpacie.

- Jesienną wędrówkę bociany czarne zaczynają około dwa tygodnie później od swoich białych kuzynów. Zimę spędzą w północno-wschodniej i wschodniej Afryce; rzadko przekraczają równik- zauważył przyrodnik.

Do Afryki lecą w stadach mniejszych, niż bociany białe. W odróżnieniu od nich nie zawsze lecą nad lądem. Rzadziej też korzystają z lotu szybowcowego, częściej wykorzystując siłę swych mięśni.

-Zatem w drodze na zimowisko nie tłoczą się nad cieśninami, lecz mogą przekraczać Morze Śródziemne szerszym frontem - podkreślił ornitolog.

Do Polski wracają wcześniej, niż bociany białe; już w połowie marca pierwsze z nich pojawią się przy gniazdach.

Są też mniejsze od bocianów białych. Gniazda zakładają na drzewach w starych lasach bukowych, jodłowych lub mieszanych. Najczęściej gniazdują w pobliżu rzek, potoków i stawów, gdyż żywią się przede wszystkim rybami. Nie gardzą jednak także owadami, płazami, gadami i gryzoniami.

Występują rzadziej niż bociany białe. W Polsce występuje ok. 2 tys. par lęgowych.

Długość ciała bociana czarnego wynosi 90-105 cm, rozpiętość skrzydeł 180-200 cm, a waga ok. 3 kg. Mają czarne upierzenie, tylko pierś oraz brzuch białe; dziób i nogi są czerwone.

PAP, Nauka w Polsce