„Sonia” - nowa książka Magdaleny Louis

Autorka po raz kolejny w swojej prozie korzysta z doświadczeń jakie przez lata zbierała, pracując dla brytyjskiego wymiaru sprawiedliwości. – Najmocniejsze momenty książki to sytuacje, które wydarzyły się naprawdę. Scena z wesela, po przeczytaniu której wiele osób po prostu odkłada na chwilę „Sonię”, to nie jest fikcja literacka – mówi Magdalena Louis. Zapytana, dlaczego podjęła właśnie ten temat, który w ostatnich miesiącach nie schodzi z pierwszych stron gazet, przyznaje, że długo się wahała czy napisać książkę, zaangażowaną społecznie. – Kiedy zaczynałam konstruować bohaterów „Soni”, zarówno antagonistów jak i protagonistów, nie mogłam się długo zdecydować, kto będzie narratorem tej historii, żeby przekazać najwyraźniej to, co chciałam, ostatecznie wypadki opisuje siostra ofiary przemocy seksualnej. Sama ofiara, jak i sprawcy, są prawie nieobecni i to też jest zabieg umyślny, ponieważ książka jest o tym problemie, który pali najmocniej, o problemie odwracania oczu i niereagowaniu. Nie mamy bowiem żadnego wpływu na to jak zachowa się pedofil, w jaki sposób zrealizuje swoje seksualne potrzeby, nie jesteśmy w stanie go powstrzymać, ale musimy i możemy chronić dzieci. Trzeba wielkiej, uświadamiającej kampanii społecznej, billboardów przedstawiających skalę problemu, akcji nazywającej sprawców wprost, po imieniu. 80% przypadków seksualnego wykorzystywania dzieci ma miejsce w jego otoczeniu, a sprawca jest dziecku znany. W USA 50% mężczyzn skazanych za pedofilię, było żonatych. W Polsce statystyki są ubogie, mówi się, że molestowane jest co ósme dziecko (W Europie co piąte) ale bardziej prawdopodobne jest to, że w Polsce po prostu takich przestępstw się nie zgłasza, ze wstydu, ze strachu, z przekonania, że system prawno-rodzinno-społeczny, pewnie im nie uwierzy.

„Sonia” wydana przez Świat Książki trafiła na półki księgarskie 13 lutego 2019 roku, jednak pisarka uroczystą premierę zaplanowała na 20 marca. W uczelnianym klubie IQ odbędzie się spotkanie z autorką Magdaleną Louis, które poprowadzi dziennikarka Polskiego Radia Rzeszów, Maria Kornaga.

O książce:

„Sonia” W 1979 roku 9-letnia Sonia i 15-letnia Maria spędzają ostatnie rodzinne Święta Bożego Narodzenia. Ojciec porzuca córki i żonę i wyjeżdża z inną kobietą do Ameryki. Jego nagły wyjazd załamuje całą konstrukcję rodziny Hamerów w której psują się nie tylko stosunki między siostrami, ale także dochodzi do tragedii. Sonia dopiero po ucieczce z domu wskazuje prawdziwego sprawcę wielokrotnych gwałtów i aktów przemocy jakich, była ofiarą, jednak najdroższe jej osoby - mama i siostra - odwracają oczy i milczą.

Co jeszcze musi się wydarzyć, żeby dorośli uwierzyli w krzywdę jaką wyrządzono dziecku?

„…Sonia o tym penisie napisała kilka rozwlekłych zdań, jakby to jakaś bomba była, co wzbudza przerażenie samym tylko tykaniem. Wszystko jej się we łbie pomieszało od tego kurwienia za funty. Zeszmacenie po ojcu wzięła. Tak, tak, ludzie swoje wiedzą… Anglia nie leży na drugiej półkuli, tylko za małą wodą. Kiedy zniknęła, wiadomo było, że się znajdzie w burdelu w Niemczech albo na wysypisku śmieci, gdzie jej miejsce. Tam taka zmyślona, krzywdząca opowieść, wyssana z głębi zepsutego, przeżartego grzechem serca powinna skonać pomiędzy rozkładem odpadków i smrodu gnicia. Zachciało się listy pisać małej ladacznicy! Skażonym, przeklętym językiem znaczek polizała i do Polski wysłała, na plebanię!!! „

„…Kiedy potwierdzono na papierze, że Sonia nie jest dziewicą, wiele obrzydliwych scenariuszy okazało się prawdopodobnych. Czternastoletnia dziewczynka z przebitą błoną? Kto słyszał o takim przypadku? No chyba że wśród Cyganów, oni dziesięcioletnie dziewczynki wydają za mąż. Ale w bloku, na osiedlu dużego miasta, puściła się dziewczynka z przyzwoitej, choć rozbitej rodziny, świeżo po bierzmowaniu, na którym biskup nadał jej imię Łucja? Mama przed zniesmaczoną babcią Ireną musiała się tłumaczyć z niedopilnowania najmłodszej córki. Poprzednie niezrozumiałe zachowania Teresy miały swój ciężar, ale sytuacja z Sonią była jak bomba atomowa rzucona na środek pokoju…”

W tej samej rodzinie na drugim końcu Polski dochodzi do morderstwa, któremu można było zapobiec, gdyby rozpaczliwa prośba dzieci o pomoc dotarła do tych, którzy mieli je chronić.

„…kilka godzin wcześniej dołączyła do armii aniołków, które w poprzednim życiu były małymi dziewczynkami i chłopcami, pomordowanymi z zimną krwią przez dorosłych, silnych mężczyzn okaleczonych uprzednio jeszcze głębiej. Ileż te śliczne aniołki będą sobie miały do opowiedzenia, kiedy się już w białe szaty przebiorą i skrzydła przyprawią. Usiądą w kręgu na puszystej chmurce, rozejrzą się odważnie i jeden przez drugiego będzie mówił, jak długo się cierpi, przy jakich torturach najbardziej boli, ile strachu pomieści głowa, co się z tym strachem dzieje, kiedy już strachem się nie sika, bo ból za duży? Podciągną anielskie szaty i pokażą sobie poranione nadgarstki, sine szyje, rozerwane krocza i odbyty, policzą wybite zęby, porównają szramy, gojące się wolno nacięcia, fioletowe odciski, czarne place i zdarte z żywego ciała skóry. I śmiać się będą z siebie, z tej nadziei, która jeszcze na sam koniec do nich przyszła, że ktoś ich w ostatniej chwili uratuje!”

Magdalenia Louis

Pisarka, dziennikarka, felietonistka. Urodzona w Rzeszowie. Po 26 latach spędzonych za granicą (USA i Anglia) w 2014 roku wróciła na stałe do Polski. Obecnie mieszka i pracuje w Rzeszowie jako Rzecznik Prasowy Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania oraz Pełnomocnik Prezydenta do spraw współpracy międzynarodowej.

Jest koordynatorem Świątecznych Targów Książki w Rzeszowie, prowadzi swój autorski kurs „Warsztaty kreatywnego pisania” i jest stałą felietonistą magazynu VIP oraz podkarpackiego portalu Biznes i Styl.

W 2004 roku w ogólnopolskim konkursie „Pisz do Pilcha” jej opowiadanie pt. „Studnia” zostało wybrane z pośród 3000 nadesłanych na konkurs i opublikowane w zbiorze pod tym samym tytułem.

W 2010 roku jej pierwsza powieść obyczajowa „Ślady hamowania” została wyróżniona w konkursie pod hasłem Świat Kobiety. Wydawnictwo Replika.

Rok później w 2011 roku wydała kolejną powieść „Pola”, którą czytelniczki Festiwalu Literatury w Siedlcach nagrodziły główną nagrodą. Wydawnictwo Replika.

Na tym samym festiwalu w 2013 kolejna powieść Magdaleny Louis „Kilka przypadków szczęśliwych”, Wydawnictwo Prószyński i S-ka, zdobyła pierwszą nagrodę Jury.

Powieść ta została również nagrodzona „Złotym piórem” przez Związek Literatów Polskich.

Powieść „Zaginione”, Wydawnictwo Świat Książki, miała swoja premierę w 2016 roku.

6 lutego 2018 roku premierę miała opowieść dokumentalna pt. „Chcę wierzyć w waszą niewinność”, Wydawnictwo Prószyński i S-ka, zbiór reportaży literackich podsumowujący pracę dla angielskiego wymiaru sprawiedliwości, dla którego Magdalena Louis pracowała kilka lat.

13 lutego 2019 roku premierę miała najnowsza książka Magdaleny Louis pt. „Sonia”. W wydanej przez Świat Książki „Soni” autorka nie rozlicza sprawców czynów pedofilskich, ale winą i karą obarcza najbliższych ofiar, wszystkich tych, którzy odwrócili oczy od krzywdzonych dzieci. To od nich zaczyna się największe zło.