Zwrot nadpłaty z PIT do końca lipca
Do 30 kwietnia każdego roku należy dokonać rozliczenia podatkowego. W przypadku, gdy w deklaracji podatkowej wykazana zostanie nadpłata, przysługuje prawo do zwrotu pieniędzy.
Gdy z wypełnionego zeznania podatkowego wynika nadpłata podatku, podatnicy mogą liczyć na zwrot stosownej kwoty w ciągu 3 miesięcy od dnia złożenia formularza. Oznacza to, że im szybciej wywiązali się oni z obowiązku rozliczenia podatku dochodowego, tym szybciej zostaną zwrócone im pieniądze. Trzeba pamiętać, że 3 miesiące to maksymalny okres na zwrot, jaki ma fiskus. Oznacza to, że zwrot może nastąpić na przykład po 4 tygodniach lub po 2 miesiącach. Wiele zależy od tego, w jakim momencie złożyliśmy nasze zeznanie. Dopóki jednak nie upłynie przewidziany ustawą 3 miesięczny termin, nie ma powodów do niepokoju.
Warto w tym miejscu podkreślić, że za dzień złożenia zeznania uznaje się w szczególności dzień jego złożenia w urzędzie, dzień nadania na poczcie lub dzień, w którym nadawca otrzymał urzędowe potwierdzenie odbioru (gdy zeznanie zostało wysłane przez Internet).
- Jeżeli złożona została korekta zeznania zanim jeszcze nastąpił zwrot podatku, trzy miesięczny termin jest liczony od dnia złożenia korekty – wyjaśnia Adam Bujalski z Tax Care.
Źródło nadpłaty
Pojęcie nadpłaty obejmuje nie tylko kwoty podatku, których wartość została zawyżona, jak również nienależnie uregulowana, ale także sumy pobrane przez płatników podatku, jako okresowe zaliczki na podatek dochodowy, wpłacane na rachunek fiskusa w trakcie roku.
Nadpłata wykazywana w rocznym zeznaniu może wynikać z preferencyjnego sposobu rozliczenia np. wspólnie z małżonkiem lub ulg podatkowych – np. ulgi prorodzinnej. Nie bez znaczenia dla ostatecznej wartości zobowiązania podatkowego wykazywanego w deklaracji PIT pozostają różnego rodzaju odliczenia od dochodu na przykład przekazanych darowizn na rzecz organizacji realizujących cele społecznie użyteczne, czy wydatków na Internet. Nadpłata może być także wynikiem na przykład podwyższonych kosztów pracowniczych wynikających z tego, że pracownik poniósł dodatkowe wydatki na dojazd do pracy (tylko udokumentowane biletami imiennymi okresowymi), których wartość przekracza 111 zł 25 gr, czyli przyjętą w ustawie wartość limitu kosztów kwotowych.
To podatnik wybiera formę w jakiej nastąpi zwrot nadpłaconego podatku. Prawo podatkowe przewiduje bowiem trzy alternatywne rozwiązania. Pierwszym jest przelew, który dokonywany jest bezpośrednio na wskazany przez podatnika rachunek bankowy. Jest to jednocześnie jedyna forma zwrotu dla tych osób, które są zobowiązane do posiadania rachunku bankowego. W przypadku, gdy podatnik nie posiada rachunku, zwrot dokonywany jest w gotówce. Nadpłaconą kwotę można odebrać w kasie lub też za pośrednictwem Poczty Polskiej w formie przekazu pieniężnego, którego kosztem z zasady obciąża się podatnika.
Warto jednak pamiętać o tym, że nadpłata, której wysokość nie przekracza kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym (8,80 zł), podlega zwrotowi tylko i wyłącznie w kasie urzędu skarbowego.
Najpierw zaległości podatkowe
Niestety wykazanie nadpłaty w rocznym zeznaniu podatkowym nie zawsze musi oznaczać zwrotu pieniędzy. W sytuacji, gdy podatnik posiada nieuregulowane zaległości podatkowe, wartość nadpłaty zostanie w pierwszej kolejności zaliczona z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z naliczonymi odsetkami. Dopiero po ich uregulowaniu pozostała po potrąceniach kwota zostanie podatnikowi zwrócona, o ile nie złożył on wniosku o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych.
kar