Andrzej Kisielewicz najlepszym sędzią w Polsce

Prof. Andrzej Kisielewicz

Prof. Andrzej Kisielewicz był jednym z sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego orzekającym w sprawie sporu między Ministrem Zdrowia a rodzicami kilkuletniego chłopca chorego na nieuleczalną chorobę. Resort nie chciał zgodzić się na refundację potrzebnego mu leku, twierdząc, że lek jest dostępny na rynku. Problem polegał na tym, że apteki nie chciały go sprowadzać ze względu na jego wygórowaną cenę. Prof. Andrzej Kisielewicz wraz z innymi sędziami NSA i WSA w Warszawie przyznały rację choremu, podkreślając przy tym, że konstytucja gwarantuje każdemu obywatelowi ochronę zdrowia. Kapituła nagrody uznała, że taka postawa zasługuje na wyróżnienie „Złotym Paragrafem” w kategorii „Najlepszy Sędzia”.

Złote Paragrafy i nagroda Bona Lex przyznane są przez Dziennik Gazetę Prawną. Wyróżnienie co roku otrzymują najwybitniejsi przedstawiciele świata prawniczego, którzy wykazali się szczególną empatią i potrafili dostrzec, że ich rola to coś o wiele więcej niż wydanie wyroku, sporządzenie aktu oskarżenia czy też przygotowanie pisma procesowego. Są to osoby, które wiedzą, że za każdą rozpatrywaną sprawą kryją się ludzkie dramaty.

Nagrody Złotych Paragrafów przyznaje kapituła, w skład której wchodzą: Krzysztof Jedlak, redaktor naczelny DGP – przewodniczący oraz Małgorzata Gersdorf – I prezes Sądu Najwyższego, Dariusz Zawistowski – przewodniczący Krajowej Rady Sądownictwa, Maciej Bobrowicz – prezes Krajowej Rady Radców Prawnych, Jacek Trela – prezes Naczelnej Rady Adwokackiej, Teresa Romer – sędzia Sądu Najwyższego w stanie spoczynku oraz Robert Hernand, zastępca prokuratora generalnego.

Prof. Andrzej Kisielewicz jest wykładowcą WSPiA Rzeszowskiej Szkoły Wyższej. Zajmuje się tematyką prawa pracy i ubezpieczeń społecznych oraz prawa własności przemysłowej. Od 1994 jest sędzią Naczelnego Sądu Administracyjnego. Od 2004 kierował Izbą Gospodarczą NSA, zaś w latach 2004–2015 pełnił funkcję wiceprezesa NSA. W latach 2000 do 2014 wchodził w skład Państwowej Komisji Wyborczej, pełniąc funkcję zastępcy przewodniczącego PKW. Studia prawnicze ukończył w 1971 r. na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Aplikację sądową ukończył w 1973 r. W trakcie odbywania aplikacji podjął pracę naukową w Katedrze Prawa Pracy na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej - Filia w Rzeszowie. Tytuł doktora nauk prawnych uzyskał w 1980 r. Od 1990 r. był pracownikiem administracji rządowej, gdzie zajmował stanowisko dyrektora Urzędu Wojewódzkiego w Rzeszowie, a następnie podsekretarza stanu w Ministerstwie Współpracy Gospodarczej z Zagranicą.