Zbigniew Rynasiewicz składa rezygnację
PODKARPACKIE. Dymisja jednego z najbardziej znanych podkarpackich polityków.
Poseł Zbigniew Rynasiewicz
Dziś obradował podkarpacki Zarząd Regionu Platformy Obywatelskiej. Jak się nieoficjalnie dowiadujemy, przewodniczący partii w województwie podkarpackim Zbigniew Rynasiewicz zapowiedział rezygnację z wszystkich pełnionych funkcji partyjnych, parlamentarnych i rządowych.
Ma zrezygnować z kierowania partią na Podkarpaciu, złożyć mandat poselski, a także podał się do dymisji jako wiceminister (sekretarz stanu) w Ministerstwie Infrastruktury i Rozwoju. Rezygnacja została w piątek (29 maja 2015) przyjęta przez premier Ewę Kopacz. Jego obowiązki w resorcie drugi Paweł Olszewski.
Jako powód rezygnacji z polityki miał podać przyczyny osobiste.
Zbigniew Rynasiewicz ma 52 lata (urodził się w 1963 roku). Ukończył historię na ówczesnej Wyżśzej szkole Pedagogicznej w Rzeszowie. Dwa lata pracował jako nauczyciel. W 1990 roku został wójtem w rodzinnej gminie Grodzisko Dolne. Był wtedy najmłodszym wójtem w Polsce.
W 1997 roku dostał się do sejmu z listy Akcji Wyborczej Solidarność (jako członek partii Polskie Stronnictwo Ludowe - Porozumienie Ludowe, której liderem był Gabriel Janowski). Rynasiewicz był szefem PSL PL w województwie rzeszowskim. W 2001 roku kandydował z listy Ruchu Społecznego AWS, ale mandatu nie zdobył.
Przez rok pracował w prywatnym biznesie. W 2002 roku został radnym powiatu leżajskiego i starostą leżajskim (kandydował z Komitetu Wyborczego Wyborców Ziemia Leżajska 2002 Razem).
W 2004 roku za namową części działączy podkarpackiej Platformy Obywatelskiej wstąpił do tej partii i bezskutecznie kandydował w wyborach uzupełniających do senatu. W tej partii na początku popierał frakcję Elżbiety Łukacijewskiej, która skutecznie walczyła o przywództwo w regionie z Adamem Pęziołem.
W 2005 roku został posłem PO. Mandat odnowił w 2007 roku, wtedy już kandydując z 1 miejsca w okręgu rzeszowsko-tarnobrzeskim. Po reelekcji był m.in. przewodniczącym sejmowej komisji infrastruktury, a także przez pewien czas wiceprzewodniczącym klubu poselskiego Platformy. Równocześnie stał się jednym z najbardziej wpływowych polityków na Podkarpaciu i nie tylko.
W 2010 roku został przewodniczącym partii (startować na to stanowisko chciał już wcześniej). W 2013 roku został wiceministrem ówczesnego Ministerstwa Transportu Budownictwa i Gospodarki Morskiej, a następnie wiceministrem połączonego Ministerstwa Transportu i Infrastruktury.
W ubiegłym roku media donosiły o jego domniemanym udziale w tzw. aferze podkarpackiej.
