Podatek za dojazd do pracy autem służbowym?

Organy podatkowe w większości przypadków twierdziły, że fundowanie dojazdu należy opodatkować jako, że pracownik otrzymuje nieodpłatne świadczenie. Ale niektóre sądy administracyjne twierdziły, że w sytuacji, gdy pracodawca ponosi opłaty związane z dojazdem pracowników do pracy na podstawie zawartej z przewoźnikiem umowy, przy czym opłata ta jest ustalona ryczałtowo bez względu na liczbę pracowników mogących skorzystać ze świadczenia, brak jest podstaw do ustalenia przychodu z tego tytułu po stronie pracownika (por. np. wyrok NSA z dnia 15 września 2009 r., II FSK 536/08).

Orzeczenie NSA

Inaczej jednak do sprawy odniósł się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 3 listopada 2010r. (II FSK 1208/09), którego skład orzekający  stwierdził, że już sama możliwość skorzystania z bezpłatnego dowozu do i z pracy pracownika jest równoznaczna z otrzymaniem przez niego nieodpłatnego świadczenia, które podlega opodatkowaniu. Bez znaczenia pozostaje zatem fakt, czy pracownik faktycznie skorzystał z transportu oferowanego przez pracodawcę czy też nie. 

Jak informuje dr Joanna Szlęzak-Matusewicz z Tax Care spotkać można interpretacje indywidualne, wydane już po wyroku NSA w tej sprawie, inaczej traktujące problem dojazdu do pracy i z  pracy na koszt pracodawcy. Chodzi tu mianowicie o sytuacje, w których pracownik wykorzystuje służbowy samochód dla celów dojazdu do i z pracy. Jako przykład można podać interpretacje z 19 maja 2010r. (IPPB2/415-168/10-2/AS), interpretacja z 4 lutego 2009r. (IBPBII/1/415-89/09/HK), czy jedna z nowszych -  interpretacja z1 września 2011r.(ILPB2/415-642/11-2/JK).

Korzystna interpretacja

Dotyczy to pracodawcy, który udostępnia pracownikom samochody służbowe przeznaczone do wykonywania obowiązków służbowych. Z samochodów tych korzystają przede wszystkim pracownicy mobilni, których charakter pracy wymaga od nich przemieszczania pomiędzy siedzibą pracodawcy, a innymi miejscami, w których mają być wykonywać obowiązki służbowe (handlowcy, serwisanci, itd.). - Zasady wykorzystywania samochodów służbowych, powierzonych pracownikom do używania w związku z działalnością gospodarczą pracodawcy, są każdorazowo określone w umowie o używanie samochodu służbowego, zawieranej z pracownikiem – tłumaczy dr Joanna Szlęzak-Matusewicz. - Zgodnie z umową o używanie samochodu służbowego, pracownicy garażują samochód w miejscu zamieszkania.

Pojawia się więc pytanie czy w związku z przekazaniem samochodu służbowego pracownikom i zobowiązaniem ich do określonych świadczeń względem powierzonego samochodu - garażowaniem samochodów w miejscach zamieszkania - z tytułu przejazdów z miejsca zamieszkania pracownika do siedziby pracodawcy lub innego miejsca wykonywania pracy i z powrotem pracodawca będzie zobowiązany do ustalenia przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Innymi słowy czy pracownik uzyskuje przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

Konieczność, a nie przychód

Organy podatkowe wyrażają pogląd, że w takiej sytuacji nie dojdzie do powstania przychodu po stronie pracownika ponieważ przydzielenie samochodu służbowego, wynikające z charakteru pracy na danym stanowisku nie powoduje żadnego przysporzenia majątkowego z tytułu jego użytkowania po stronie pracownika, lecz umożliwia jedynie prawidłowe wykonywanie obowiązków służbowych. Zatem użytkowanie przez pracowników samochodów służbowych jest wyłącznie potrzebą pracodawcy. Z powyższego wynika, że realizacja obowiązków służbowych przez pracownika nie może generować dla tego pracownika dodatkowego przychodu ze stosunku pracy. W konsekwencji, przyznanie pracownikowi prawa garażowania w miejscu zamieszkania, umożliwi pracownikom, zgodnie z umową o używanie samochodu, należyte zabezpieczenie samochodu przed kradzieżą, zniszczeniem lub uszkodzeniem. Jednocześnie umożliwienie pracownikowi dojazdu z miejsca zamieszkania do miejsca pracy i z powrotem (w tym również w nietypowych porach), daje firmie możliwość prowadzenia niezakłóconej działalności. Z powyższego wynika, że realizacja obowiązków służbowych przez pracownika nie może generować dla tego pracownika dodatkowego przychodu ze stosunku pracy.

Jak podsumowuje ekspertka Tax Care, pogląd wyrażany w powyższych interpretacjach jest dość liberalny i powinien cieszyć zarówno pracowników, którzy mogą jeździć na koszt pracodawcy i to bez podatku, jak również pracodawców, którzy nie musza wyceniać przychodu po stronie pracownika. Trzeba jednak mieć świadomość, że dość ta interpretacja może się zmieni, podobnie jak miało to miejsce choćby w przypadku abonamentów medycznych.

kar